MANIFEST

**For English scroll down below**

Dit manifest is opgesteld naar de ervaringen van trans personen zoals bekend bij het Instagram-account @VUGender(Mis)treatment. Deze eisen zijn opgesteld voor het Genderteam van het Amsterdam UMC (hetzelfde Genderteam dat onder het voormalig VUmc viel).  

Aan dit manifest ligt de eis ten grondslag dat het Genderteam stopt met de dehumanisatie van trans personen die bij hen in zorg zijn. Elke trans cliënt is een volwaardig persoon en is het waard om gehoord te worden door het Genderteam en om de door de cliënt gewenste behandeling(en) te ontvangen. Trans cliënten verdienen ten allen tijde de zelfbeschikking en autonomie over hun eigen lichaam en behandeling te behouden. Onderstaande punten vormen een uiteenzetting van concrete maatregelen die worden geëist van het Genderteam. 

Aangezien de relatie tussen het Genderteam en cliënten tot op heden niet uitgaat van een gelijkwaardige positie en hierin ernstig leed is berokkend, waardoor ook het vertrouwen van cliënten richting het Genderteam flink geschaad is, behoort de eerste stap vanuit het Genderteam een officieel excuses te zijn. 

Ter voorkoming van opschorting voor onbepaalde tijd door het Genderteam van het Amsterdam UMC van de hervormingen die in dit manifest worden aangedragen, stellen wij 01-01-2022 als ultimatum voor de aanvang van deze hervormingen. Voor het in ontvangst nemen van de petitie die aan dit manifest gelinkt is en het publiceren van een excuses, stellen we 01-09-2021 als einddatum. Als deze einddata niet worden behaald, zullen wij verdere acties ondernemen.

In de eerder genoemde excuses behoeven wij de erkenning van drie feiten:

  • Allereerst eisen wij de erkenning dat het mentale en fysieke welzijn van transgender personen tot nu toe niet centraal heeft gestaan in de zorg die is geleverd. 
  • Ten tweede eisen wij de erkenning dat er fouten zijn gemaakt in de behandeling door het Genderteam. Deze fouten hebben voor sommige transgender personen ingrijpende, soms zelfs levensbepalende, gevolgen (ten negatieve) gehad. 
  • Tenslotte eisen wij erkenning dat het Genderteam van het Amsterdam UMC sinds de jaren ‘70 op landelijk niveau een monopoliepositie heeft wanneer het gaat om transzorg. Dat wil zeggen: de protocollen, onderzoeken en ongeschreven regels binnen de transgenderzorg in Nederland zijn grotendeels ontstaan door het Genderteam van het Amsterdam UMC. Ketenpartners en academische ziekenhuizen volgen het voorbeeld van het Amsterdam UMC wanneer het gaat om transgenderzorg.

Naast bovenstaande erkenning eisen wij de implementatie van hervormingen, gestoeld op onderstaande eisen:

  • Wij eisen dat transgender personen tegen betaling worden betrokken als adviseurs en trainers in alle fases en managementlagen. Dat wil zeggen: zowel bij de opstelling gedurende de beginfase van implementatie, maar ook gedurende de latere fases. We verwijzen hiervoor naar de volgende groepen met ervaringsdeskundigen: Principle 17 en Treat it Queer. 
  • Wij eisen dat er ook actief wordt gezocht naar personeel (in alle lagen en vakgebieden) dat zelf trans is. Zij zijn absoluut onmisbaar in een Genderteam. 
  • Om verdere dehumanisering van trans personen tegen te gaan, eisen wij een verbetering in de educatie van het Genderteam op het gebied van racisme, validisme en de discriminatie van dikke mensen. Deze betaalde trainingen worden respectievelijk gegeven door mensen die zelf te maken hebben gehad met racisme (d.w.z.: bijvoorbeeld zwarte/bruine/Oost Aziatische personen), met discriminatie vanwege validisme (d.w.z.: gehandicapte personen) en met discriminatie vanwege dik zijn (d.w.z.: een dik persoon). 
  • Om het proces van implementatie te overzien, eisen wij een toezichtscommissie van uitsluitend transgender personen. Deze commissie kan bijvoorbeeld ingrijpen als er onder het personeel een onvoldoende actieve houding is, of als de implementatie stagneert.
  • Wij eisen dat er een actieve rol wordt aangenomen in het decentraliseren van de transzorg, met als doel de monopoliepositie te verkleinen en uiteindelijk teniet te doen. Deze eis kan worden behaald door middel van onderstaande voorbeelden (maar is niet gelimiteerd tot enkel deze voorbeelden). 
    • Het afschaffen van protocollen die het doel hebben een poortwachtersfunctie in stand te houden.
    • Het verstrekken van informatie aan andere zorgverleners en artsen met betrekking tot transzorg. 
    • Hormoonbehandeling doorschakelen naar huisartsen en endocrinologen die werkzaam zijn buiten het Amsterdam UMC.
    • Het overhevelen van niet-gendergespecialiseerde operaties naar lokale zorgverleners (denk aan borstvergroting/hysterectomie/etc.). 
    • Het intensief inzetten op het opleiden van chirurgen voor genderspecialistische zorg (denk aan mastectomie/gender bevestigende geslachtsoperaties). 
  • Wij eisen meer transparantie over de machtspositie van het Genderteam in Nederland in het algemeen en over interne hiërarchieën en machtsstructuren. Daarnaast komt er ook financiële transparantie over de geldstromen die bij het Genderteam in het Amsterdam UMC binnenkomen vanuit gemeenschaps- en verzekeringsgelden, alsook waarin dit geld wordt geïnvesteerd.

De hervormingen binnen het Genderteam die specifiek gaan over de zorg voor transgender personen, moeten minstens voldoen aan de volgende punten:

  • Overgang naar zorg op basis van zogenaamd ‘informed consent’, waarin de hulpvraag van de cliënt centraal staat. Cliënten krijgen voorlichting over de behandelingen die ze willen en/of kunnen krijgen, waarin een volledig beeld wordt geschetst over voor- en nadelen, bijwerkingen, complicaties, etcetera. Op basis hiervan kunnen cliënten zelf de overweging en beslissing maken over het aangaan van behandelingen. 
  • Het zogenaamde “groen licht”, dat het Genderteam tot op de dag van vandaag gebruikt om trans personen al dan niet toestemming te geven voor gewenste behandeling(en), wordt afgeschaft.
  • Zowel de diagnostische fase, de “Real Life Phase”, alsook diagnostiek voor “genderdysforie” in het algeheel worden opgeheven. In plaats hiervan zal zorg dus plaatsvinden op basis van eerdergenoemd “informed consent”.
  • Psychologische assessment zal alleen nog plaatsvinden op aanvraag van cliënten zelf. De rol van psycholoog wordt hervormd van poortwachter naar ondersteunend behandelaar. Mensen die behoefte hebben aan psychologische hulp tijdens hun hormoontherapie, operaties of anderzijds rondom hun trans-zijn, of cliënten die een doorverwijzing naar specialistische GGZ nodig hebben, kunnen dit zelf aangeven. De psychologische onderzoeken zijn niet langer verplicht. Dit geldt ook voor vragen(lijsten) rondom sex en sexualiteit.
  • Mentale klachten, psychologische diagnoses en neurodiversiteit van cliënten hebben geen invloed op het ontvangen van zorg. 
  • Ongeacht of cliënten binair of non-binair zijn, wordt er niet langer gestuurd op een binaire transitie (achterhaalde termen als MtF en FtM verdwijnen uit het vocabulair). Noch wordt er langer vastgehouden aan bepaalde volgorde van behandelingen (bijvoorbeeld: eerst HRT, dan pas operatie(s), etcetera.) 
  • Onderliggende lichamelijke klachten (zoals, maar niet gelimiteerd tot: hartfalen, diabetes, etc.) en lichaamsgewicht (hoog/laag BMI), hebben geen negatieve invloed op behandeling. Zo nodig kan er -in samenspraak met de betreffende trans cliënt- worden gekeken naar mogelijkheden tot extra ondersteuning en/of specialistische zorg.
  • BMI wordt niet langer gebruikt als leidraad of struikelblok voor (medische) behandeling. Ook spier/vetverdeling metingen worden uit het standaard protocol gehaald. 
  • Hervorming van (computer)systemen, waardoor het mogelijk wordt om op de patiëntenpas, post en binnen de omgeving van MijnDossier gebruik te maken van het juiste gender en de naam van de cliënt. Cliënten worden opgeroepen vanuit de wachtkamer met de juiste, zelfgekozen naam. Het misgenderen van cliënten krijgt negatieve consequenties voor de zorgverstrekker (arts, psycholoog, etc.). 
  • Klachtenprocedures worden makkelijker en veiliger ingericht en gegarandeerde, volledige anonimiteit van de cliënt wordt gewaarborgd. Klachten hebben nimmer negatieve invloed op het zorgtraject en er wordt garantie gegeven aan cliënten om te allen tijde, zonder consequenties een second opinion of andere behandelaar aan te vragen.  

Door het invoeren van de bovengenoemde hervormingen zullen de huidige, vaak jarenlange wachtlijsten automatisch korter worden. Desondanks wordt een bevestiging aan cliënten van inschrijving op wachtlijsten een vereiste. Daarnaast wordt het mogelijk voor cliënten om hulp en ondersteuning te krijgen tijdens het wachten. Dit kan in de vorm van voorlichtingen, praatgroepen, peer-support of psychologische hulp van professionals. Deze hulp is altijd op vrijwillige basis van de cliënt en wordt ofwel door het Genderteam aangeboden of er wordt actief gezocht en doorverwezen naar geschikte derde partijen.

Dit manifest is een werkdocument. Dat wil zeggen dat het een niet-statische, incomplete lijst van eisen is, die onderhevig zal zijn aan input en feedback die ontvangen wordt van cliënten van het Genderteam van het Amsterdam UMC.

TEKEN DE PETITIE

@VUGender(Mis)treatment

—————————————————————————————–

 

ENGLISH

MANIFESTO 

VuGender(Mis)treatment

This manifesto is based in, and is a product of, the stories and experiences of trans individuals living in the Netherlands, which can be found on the Instagram-account: @VUGender(Mis)treatment. Our demands are directed toward ‘the Amsterdam UMC’,  and more specifically its Genderteam. (This is the same Genderteam that belonged to the former VUmc.)   

In essence, this manifesto demands the Genderteam to stop the dehumanizing practices that they currently subject trans individuals to. Each and every participant* should be respected, treated, and attended to as fully valued individuals, and the Genderteam should center the participants’ desires and needs to provide comprehensive treatment and care. Transgender patricipants deserve the right to self-determination and autonomy over their own body and medical treatments. The demands below comprise a list of concrete measures that ought to be carried out by the Genderteam. 

As the relationship between the Genderteam and its participants has thus far not been an equal one, leading to great sorrow and mistrust in many participants, the first step is an official apology coming forth from the Genderteam.    

To prevent hesitation and procrastination on behalf of the Genderteam of the Amsterdam UMC: 01-01-2022 is the ultimatum for  commencing the implementation of the stated reforms. For the formal receival of the petition that is linked to this manifesto, and the before mentioned publishing of a public apology on the part of the Genderteam, we have set the ultimatum on 01-09-2021  In the event that no apology is issued from the Genderteam by this date, further actions will be taken.  

In said apology, we ask for the open recognition of the following three facts: 

  • Firstly, we demand that it will be recognized that the participants’ mental and physical well-being have not been central in the medical care thus far provided.  
  • Secondly, we demand recognition for the mistakes made by the Genderteam, that have led to dire and life threatening consequences in the lives of transgender individuals.
  • Lastly, we demand recognition for the fact that since the 70’s the Genderteam of the Amsterdam UMC has had a national monopoly on trans healthcare. Meaning: protocols, research and the unwritten rules in the trans-care in the Netherlands are largely shaped by the Genderteam, as cooperative partners and academic hospitals are following the example of trans-care set by the Amsterdam UMC. 

Additionally, we demand the implementation of a series of reforms, based on the following points:

  • We demand that trans individuals are involved as advisors and trainers in all phases of the participants’ transition as well as involved in all layers of managing. We hereby refer to the following groups of experienced experts: Trans United, Principle 17 en Treat it Queer. 
  • Additionally, we demand a recruitment process for new staff, prioritizing the employment of trans individuals in all layers and areas, as their experience is essential to any Genderteam.
  • We demand an improved education of the Genderteam regarding racism, ableism and sizeism, in order to prevent and rectify the current dehumanization of trans individuals. This training must be given by people that have personal experience with these different forms of discrimination: e.g. racism by a person of colour, ableism by a disabled person, and discrimination against fat people by a fat person. 
  • We demand a supervisory committee made up out of exclusively trans individuals to oversee the implementation process, and it’s continued progress. This committee will intervene when the staff shows to be insufficiently active, or when the implementation itself stagnates.  
  • We demand the active decentralization of trans-care, to support the withering and eventually the complete disappearance of the monopoly position held by the Amsterdam UMC Genderteam. This demand can be reached by (but is not limited to) the implementation of following points:
    • The abolition of protocols that enable the gatekeeping of trans healthcare.
    • The sharing of information regarding trans care unto other healthcare providers and practitioners. 
    • The additional ability for general practitioners and endocrinologists who work separately from the Amsterdam UMC to practice hormone therapy.
    • The transferring of non-gender-specific surgeries to local healthcare providers (e.g. breast augmentations or hysterectomies).
    • The education of gender-specific surgeons to handle trans healthcare and surgeries (e.g. mastectomies or genital reassignment surgeries.)
  • We demand increased transparency vis a vis institutional power structures and financial flows. The monopoly of the Genderteam in the Netherlands needs to be more clearly exposed, as well as its internal/external power structures, flows of funds and investments, and further, the quantities of capital derived from community and insurance fees. 

The reform of the Genderteam regarding the care of trans individuals has to meet the following demands:  

  • The transition of care, based on informed consent, where the need of the participant is central. Participants will be informed on the treatments, their pro’s and con’s, complications, and other specifics.  This allows participants to independently consider and choose to enter into their preferred treatments. 
  • The so-called ‘green light’  strategy that the Genderteam has thus far used to approve or deny treatments for trans individuals, will be abolished.
  • Both the “Real Life Phase” in which the participant is diagnosed, as well as the specific diagnosis for gender dysphoria will be abolished. Instead, the earlier mentioned informed consent will be the base on which proper care is built. 
  • Psychological assessments shall only be taken on request of the participant themselves. Hereby, the psychologist will not be the gatekeeper, but caretaker. The participants themselves will be in control and responsible for asking for psychological support during their hormone therapy, surgeries, or other challenges surrounding their trans-lives, and for asking a referral to a specialist from the GGZ (Specialised Mental Healthcare). Psychological examinations are no longer obliged, including the questionnaires concerning sex and sexuality.
  • The mental health, psychological diagnoses, and neurodivergence of the participants will not influence whether or not they get treatment. 
  • Regardless of whether the participant is binary or non-binary, they will not be steered into a strictly binary transition (with outdated terms like MtF and FtM disappearing from the used vocabulary), nor will there be a set order in which participants need to follow their treatment (e.g. first HRT and then access to surgeries).
  • We demand that participant’s treatment will not be negatively influenced by judgements regarding the participants’ weight and/or underlying physical complaints (such as, but not limited to: a high or low BMI, diabetes or heart problems).  When needed however, the participant can be consulted about possible extra aid or specialized care. 
  • We demand that BMI will no longer be used as a guideline or hindrance for the participants’ access to medical treatment, nor will the distribution of muscle and fat be used in the general protocol.
  • The technical and communicative (computer)systems must be reshaped, allowing for the patient-card, email and ‘MijnDossier’ (‘MyFile’) to accurately register the participant’s chosen name and gender. Furthermore,  in the waiting room, the participant must be referred to by their chosen name. Misgendering participants must have negative consequences for the health care provider and individual staff responsible (the psychologists, doctor or others involved in the treatment).
  • The complaint procedures will be simplified, made safer, and will ensure the anonymity of the participants. Complaints will never negatively influence the participant’s plan of care and the participant will be guaranteed the possibility to ask for a second opinion or a different practitioner at any time, without facing consequences.

Through the implementation of the aforementioned reforms, the long waiting lists will naturally be shortened. Regardless, a confirmation of the participant’s placement on the waiting list will be required. Additionally, participants will have the option to receive support and aid while waiting. This can be in the form of informative events, support groups, peer-support or psychological help from a professional. This support will be granted on request of the participant, and will be offered either by the Genderteam or they will actively support the search of, and referral to a suitable third party. 

This manifesto is a working document, which implies it is not a static or complete list of demands, and it will be altered, depending on the received feedback of participants of the Genderteam of the Amsterdam UMC. 

*‘Participant’ in this context will refer to the person who receives, or wants to receive healthcare from the Genderteam of the Amsterdam UMC. 

SIGN THE PETITION

@VUGender(Mis)treatment